ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΣΟΒΑΡΑ Ο ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΙΛΙΑΡΗΣ

Στο Αφγανιστάν τραυματίστηκε ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Γιώργος Κοίλιαρης, κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Καμπούλ, μετά από συντονισμένες ενέργειες των υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας, προξενικών και στρατιωτικών αρχών.

Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι ο δημοσιογράφος φέρει τραύματα στο κεφάλι και τον αυχένα, παρασχέθηκε η επείγουσα ιατρική υποστήριξη και παραμένει νοσηλευόμενος σε σοβαρή κατάσταση, αλλά εκτός κινδύνου.

Όπως έγινε γνωστό από τη συνεργασία της ΕΡΤ με διεθνή δίκτυα δημοσιογράφων, ο Γ. Κοίλιαρης τραυματίστηκε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες - ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες κάνουν λόγο για ανατροπή του οχήματος στο οποίο επέβαινε - σε περιοχή έξω από την Καμπούλ στο Αφγανιστάν

Νομιμότις

Κατεβαίνοντας σήμερα το πρωί την Πανεπιστημίου, είδα πολλούς μηχανόβιους να μπαίνουν στο αντίθετο ρεύμα για να αποφύγουν την ακινησία. Η σκέψη που γεννήθηκε μέσα μου αμέσως ήταν η εξής: αληθινά νόμιμος τελικά είναι αυτός που έχει τη δυνατότητα να παραβεί το νόμο (ενδεχομένως και χωρίς συνέπειες) αλλά επειδή σέβεται την κοινωνία που ζει και τους νόμους που έχουν θεσπιστεί, επιλέγει να μην το κάνει. Άρα οι νόμιμοι Έλληνες πολίτες είναι πολύ πιο συνειδητοποιημένοι από τους αντίστοιχους της Αγγλίας ή της Σουηδίας (δύο χωρών που έχουν καλή φήμη όσον αφορά στη συμμόρφωσή τους με τους νόμους) γιατί αντιστέκονται καθημερινά στην σκέψη ότι "αφού το κάνουν όλοι, δεν πειράζει και τόσο" και βάζουν στο νου τους πιο καθαρά την έννοια της νομιμότητας και το νόημά της.
Σε μια κοινωνία όπου όλοι συμμορφώνονται στους νόμους, δεν περνάει καν σαν σκέψη απ'το μυαλό των πολιτών να παραβούν το νόμο και άρα απέχουν πολύ από μια κατασταλαγμένη συνειδητοποίηση του νόμου.
Ουσιαστικά, θυμίζει λίγο τη λογική του πλήθος στην τάξη, στο συλλαλητήριο ή στην κερκίδα, όπου όταν το άτομο βρίσκεται μέσα στο πλήθος, βρίζει ή κάνει χειρονομίες, δηλαδή έχει μια απρεπή συμπεριφορά που εάν βρισκόταν μόνο του σίγουρα δεν θα την είχε.

Wikipedia και φιλανθρωπία

Η ψηφιακή εγκυκλοπαίδεια φαινόμενο, αυξάνεται με εκθετικούς ρυθμούς με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι χρήστες να αναζητούν στους καταλόγους της χρήσιμες πληροφορίες. Μέχρι στιγμής, ο ιδρυτής της, Jimmy Wales αντιστέκεται στην εμπορευματοποίηση του "καρπού της ιδέας του" καθώς η αρχική φιλοσοφία της εγκυκλοπαίδειας είναι "η ελεύθερη πρόσβαση όλων στη γνώση που προσφέρουν όλοι". Αυτό επιβεβαιώνεται τόσο από το ότι η ανάγνωση, επεξεργασία, προσθήκη και διαγραφή άρθρων είναι απολύτως ελεύθερη όσο και από την παντελή έλλειψη διαφημίσεων. Ειδικά για το τελευταίο, ασκείται σοβαρή κριτική στον Wales καθώς τα κεφάλαια που θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν από την προβολή διαφημίσεων παράλληλα με τα άρθρα, είναι πολύ μεγάλα και θα μπορούσαν να διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ένας από αυτούς που υποστηρίζουν αυτή την προοπτική είναι και ο Dan Malven, επιχειρηματίας και πρώην συνεργάτης της Feedburner. Ο Malven, στο δικό του blog υπολογίζει ότι μόνο μέσα στο 2008 τα κέρδη θα μπορούσαν να φθάσουν στα 106 εκ. δολάρια τη στιγμή που το συνολικό κόστος συντήρησης της Wikipedia δεν ξεπερνά το 1 εκ. δολάρια. Αναρωτιέμαι, τι να συμβαίνει στο μυαλό του Jimmy Wales και με ποιά κριτήρια να χαράξει την πορεία της Wikipedia στο μέλλον...

Τα κλειδιά του Δείκτη Ευτυχίας αναζητούν οικονομολόγοι

Η θέσπιση νέου Δείκτη Ανάπτυξης και Καλής Ζωής, που πρότεινε ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, αποτελεί μέρος παγκόσμιας εκστρατείας, η οποία -σύμφωνα με πολλούς οικονομολόγους- θα διαμορφώσει τον πολιτισμό και τη δημοκρατία του 21ου αιώνα.
Με τον παραπάνω στόχο στο μυαλό του, ο Σαρκοζί στρατολόγησε τους νομπελίστες οικονομολόγους, Τζόζεφ Στίγκλιτς και Αμάρτια Σεν, για να επινοήσουν Δείκτη Καλής ζωής. «Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο, με τον οποίο υπολογίζουμε την ανάπτυξη», είπε ο Νικολά Σαρκοζί.
Η Γαλλία είναι μία από τις πάνω από 100 χώρες του κόσμου, που επιδιώκουν να επιβάλουν τον υπολογισμό των δεικτών «ευτυχίας». Ο μέχρι στιγμής υπολογισμός της ανάπτυξης βασίζεται στο ΑΕΠ. Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς έχει επανειλημμένα τονίσει, όμως, ότι ο ΑΕΠ δεν αποτελεί καλό μέτρο σύγκρισης. Ο ΟΟΣΑ έχει εγκαινιάσει μελέτη, με στόχο την εκπόνηση πιο αξιόπιστων στατιστικών, ενώ ο επικεφαλής των Στατιστικών υπηρεσιών του Οργανισμού, Ενρίκο Τζιοβανίνι, επισημαίνει:
O Αμάρτια Σεν
«Το θέμα αυτό έχει μεγάλη σημασία στον 21ο αιώνα, καθώς αφορά τις θεμελιώδεις λειτουργίες μίας δημοκρατίας στην ψηφιακή εποχή. Είναι θέμα κυβερνητικής διαφάνειας. Αντιπροσωπεύουμε νέο παγκόσμιο κίνημα, με στόχο την ενδυνάμωση της στατιστικής επιστήμης».
Σύμφωνα με έρευνες της Ε.Ε, 65% των Ευρωπαίων δεν γνωρίζουν τα ποσοστά της ανάπτυξης, του πληθωρισμού και της ανεργίας για τη χώρα τους, παρότι πιστεύουν ότι οι στατιστικές είναι σημαντικό εργαλείο. Στη Βόρεια Ευρώπη, για παράδειγμα, οι πολίτες εμπιστεύονται τις στατιστικές, ενώ στην Ανατολική Ευρώπη, οι πολίτες δεν πιστεύουν στα στατιστικά στοιχεία και θεωρούν ότι οι πολιτικοί τα αγνοούν.
Πρόσφατη επιστημονική έρευνα της Οικονομολόγου δρ Λουΐζα Κοράδο του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που ανέλυσε τις απαντήσεις 20.000 πολιτών από 15 κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ζητήματα όπως η ικανοποίηση που νιώθουν για τη ζωή τους έως και η εμπιστοσύνη που έχουν στους κοινοβουλευτικούς τους άρχοντες, την αστυνομία και τη δικαιοσύνη, έδειξε ότι οι κάτοικοι της Δανίας και της Βόρειας Ευρώπης εμφάνισαν τα υψηλότερα «ποσοστά ευτυχίας», ενώ οι πολίτες κρατών της Νότιας Ευρώπης είχαν τα χαμηλότερα.
Παράλληλα, 64% των Δανών δήλωσαν ότι εμπιστεύονται το κοινοβούλιο της χώρας τους, ενώ μόλις 19% των Πορτογάλων έδωσε την ίδια απάντηση.
Ορισμένοι από τους σημαντικότερους παράγοντες της «καλής ζωής» είναι: η κοινωνική συνοχή, το αποτελεσματικό κράτος πρόνοιας, η κοινωνική ευελιξία, η χαμηλή ανεργία, το υψηλό εισόδημα και οι περιορισμένες ανισότητες, τα υψηλά ποσοστά γεννήσεων, η χαμηλή φορολογία, η εργασιακή ασφάλεια και οι πολιτικές ελευθερίες.

www.kathimerini.gr με στοιχεία από Afp

Τα πραγματικά οφέλη της τεχνολογίας

Με αφορμή το μεταπτυχιακό της Παντείου "Δυνητικές Κοινότητες" δημιούργησα κι εγώ το δικό μου ιστολόγιο - μέσο για μία συζήτηση γύρω από την τεχνολογία και τα πραγματικά οφέλη της. Μήπως είναι αντιφατικό να κάνουμε κριτική της τεχνολογίας κάνοντας χρήση των εργαλείων της (blog)?

Αυτό που με απασχολεί περισσότερο είναι ότι ζούμε σε έναν κόσμο που είναι στραμμένος στην τεχνολογία. Φοιτητές, επιστήμονες, βιομηχανίες, εταιρείες, έμποροι και καταστήματα, πελάτες ή καταναλωτές αποτελούν μια αλυσίδα που τραβάει την τεχνολογία μπροστά με απίστευτους ρυθμούς, λες και η ανάπτυξη της τεχνολογίας οδηγεί στη σωτηρία του κόσμου. Από την άλλη, αυτό το τελευταίο, μπορούμε να το αποκλείσουμε με βεβαιότητα?

Πάντα με γοήτευε η τεχνολογία, η επιστήμη και οι εφαρμογές της. Έμαθα όμως από μικρός ότι σκοπός της τεχνολογίας είναι να καλυτερεύσει τη ζωή του ανθρώπου και δυστυχώς δεν βλέπω να ισχύει. Ότι η τεχνολογία μπορεί να βελτιώσει τη ζωή μας, είναι σίγουρο. Γιατί όμως αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα της εποχής μας και γιατί αφού αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα οι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν τα ίδια καθημερινά προβλήματα?

Αν υπήρχε ένας παγκόσμιος δείκτης ευτυχίας, θα παρουσίαζε αύξηση τον τελευταίο αιώνα?

Κλείνοντας, μου ρθε στο μυαλό ένα παλιό τραγουδάκι που λέγαμε στο σπίτι όταν ήμασταν μικροί: πολλά ψέματα είπαμε ολα ολα, ας πούμε και μια αλήθεια βατσιτσέλο βατσιτσό.